Het grote WK voetbal 2014 in Brazilie

Na het terugkeren van de vakantie in Recife met familie (waar mijn vorige verslag over ging) op 11-6-2014 begon een dag later op 12-6-2014 het grote spektakel waar vele mensen over praatten (in goede en negatieve zin) het WK in Brazilië.

Het WK in Brazilië was echt grandioos, overal waar je kwam was alles in de trend van Brazilië van kleren tot aan boeken, tassen, pennen en ga zo maar door.
Voor de openingswedstrijd van Brazilië - Kroatië ben ik naar het zogeheten "FIFA Fan Fest" gegaan op een groot plein dat heet "Anhangabau Valley", om daar de wedstrijd op een gigantisch scherm te bekijken, met vooraf de wedstrijd optredens van artiesten en achteraf de wedstrijd ook. Het was een super sfeer. Het plein was helemaal vol en zelfs buiten de hekken werd er meegekeken op trappen, stoelen, stenen en zelfs vanuit woningen om mee te genieten van deze hele menigte en de wedstrijd. Het was mooi om te zien, ook al speelde Brazilië en Kroatië die dag, je kwam er alle nationaliteiten tegen die meededen aan het WK. De sfeer was hier wederom super en het werd alleen maar gekker na de goals van Brazilië en al helemaal na de overwinning van Brazilië, er werd gesprongen, gezongen geklapt en ga zo maar verder. Dit was voor mij een geweldige eerste dag van het WK ondanks dat ik alleen naar het Festival was gegaan. Na deze eerste wedstrijd heb ik nog een optreden van een bekende Pagode artiest gezien (artiestenaam: Thiaguinho), voordat ik het festival verliet. Voor de gene die niet weten wat "Pagode" is, het lijkt erg op "Samba", alleen is het vaak wat langzamer en wat bekender onder de jongeren vanwege de teksten die gebruikt worden.
Omdat het na dit optreden nog maar 21:00u was en ik het nog te vroeg vond om te gaan slapen, ben ik na afloop van het optreden naar de metro gegaan, om de metro te nemen naar de bekende buurt "Vila Madalena" met de bekende straat "Rua Aspicuelta". Dit is een straat met alleen maar cafés/barretjes met muziek en/of live muziek. Ik was er zelf nog nooit geweest dus na het metro station wist ik ook totaal de weg niet. Aangezien ik nog steeds alleen was besloot ik de man die naast me zat te vragen hoe ik het beste daar kon komen zonder een taxi te hoeven nemen. Het was al een oudere man en ook hij had niet echt een idee hoe er te komen. Overigens zag ik een jong koppel lopen en besloot ik hun te vragen of ze mij konden helpen. Hun namen waren Thiago en Leiticia. Toen ik vertelde dat ik nog op stap wilde gaan namen ze me mee naar een samba bar, alleen bleek die dicht te zijn. Omdat zij dichtbij het metro station woonden en de volgende dag moesten werken besloten ze maar naar huis te gaan en wisselde we nummers en e-mail uit om in contact te blijven voor de volgende wedstrijden van Brazilië en voordat ze naar huis gingen besloot Thiago nog even een stukje mee te lopen, om mensen te zoeken die toevallig richting Rua Aspicuelta zouden gaan en zo leerde ik nog wat personen kennen die me meenemen naar deze straat. Aangekomen bij deze straat was het ongelofelijk druk en waren alle cafés en de hele straat overvol met mensen. Het was gezellig alleen miste ik toch wat muziek die op het begin van de straat niet aanwezig was. Na 2 uurtjes besloten we maar terug te gaan om of de metro te nemen, die bij aankomst al gesloten was en we dus de nachtbus moesten nemen om zo geen dure taxi te betalen. Thuis aangekomen was ik toch behoorlijk vermoeid en vooral in de benen van een hele dag te staan, springen en op je tenen te staan, om zo het voetbal te kunnen zien (wat erg vervelend is als je zo klein bent).

De volgende dag werd ik in de ochtend al vroeg gesmst door Thiago die ik de avond ervoor had ontmoet met de vraag "hoe was het gister? Heb je je nog vermaakt in Vila Madalena en veilig thuisgekomen?". Wat ik super aardig vond trouwens. Nadat ik had gereageerd, kreeg ik een smsje met de vraag waar ik de volgende wedstrijd zou gaan kijken. In eerste instantie dacht ik om weer naar het festival te gaan, maar later werd ik door hem meegevraagd om mee te kijken in de buurt waar hij is opgegroeid. Aangezien ik nog geen concrete plannen had, zei ik dat alles mogelijk was en ik misschien wel mee zou gaan.

De volgende 13-6-2014 dag was een grote dag voor een ander geweldig team. Nederland moest tegen Spanje en ik had eerder op de Facebook pagina "Nederlanders in São Paulo" gelezen dat er een heleboel Nederlanders samenkomen in een bar om deze wedstrijd te bekijken en besloot ik daar heen te gaan. Omringt door een heleboel Nederlanders in Brazilië gaf toch wel een speciaal gevoel (ik kon eindelijk een hele avond Nederlands praten). De wedstrijd was te geweldig voor woorden zoals velen van jullie wel weten en ik kan je vertellen dat ik aan het eind van de avond mijn stem kwijt was door het gegil, geschreeuw en gejuich van de wedstrijd van Nederland en die van de dag ervoor.

Een aantal dagen later werd ik gebeld door Thiago met de vraag of ik nog mee wilde met hem naar de buurt waar geboren is om daar de wedstrijd van Brazilie te kijken. Toen ik hem vroeg waar het was, antwoordde hij in een Favela waar ik ben geboren en opgegroeid. Nou ik kan je vertellen, toen klapte ik wel even dicht en zei ik "Aha..... uhm ok, ik laat het je nog weten ok?". Na dat telefoontje heb ik 2 dagen lang zitten denken of ik mee moest gaan of niet. Toen hij uiteindelijk om bevestiging vroeg dacht ik "ach João waarom ook niet.. Als iets je overkomt dan is het eenmaal zo", waarop ik uiteindelijk besloot mee te gaan voor de wedstrijd Brazilië - Mexico op 17-6-2014 die helaas eindigde op 0-0. Ik was behoorlijk zenuwachtig toen ik aankwam in die Favela, maar gelukkig was ik met Thiago die er bijna iedereen kende en was iedereen heel aardig en open. Ook in het huis waar we de wedstrijd keken, was iedereen super vriendelijk en heel open en gastvrij. Na de wedstrijd hadden we nog een feestje gemaakt en was iedereen hard gefeest had.

De wedstrijd van Nederlands op 18-6-2014 was ook weer een zeer groot succes. Ik had Thiago en Antonio (huisgenoot) gevraagd mee te komen kijken op groot scherm in het café met allemaal Nederlanders. Dankzij de winst van Nederland was ook dit weer een groot succes.

Over het algemeen heb ik alle verdere wedstrijden van Brazilië gezien in de Favela met elke keer een BBQ en een feestje na afloop, zelfs wanneer Brazilië jammer genoeg hard vernederd werd door Duitsland. Ik heb bijna alle wedstrijden van Nederland gekeken in het café met allemaal Nederlands op 2 na die ik in de Favela gekeken hebt. Nederland - Argentinië (waar ze voor Nederland waren) en Brazilië - Nederland (Waar ze ook voor Nederland waren). Zelfs de wedstrijd Brazilië - Nederland, wilde een aantal mensen mijn oranje Nederlandse shirt aan die ik namelijk ook bij me had.

Zoals velen van jullie al hadden gezien ben ik zelfs nog in São Paulo, Brazilië geïnterviewd voor de Nederlandse tv "EenVandaag". En voor degene die deze opkomende BNN'er heeft gemist op tv hier de link om het terug te kijken (als je de hele uitzending niet wilt zien kan je kijken vanaf 21min):

http://www.npo.nl/eenvandaag/08-07-2014/AT_2015432


Tijdens het WK ben ik opnieuw begonnen met het volgend van Portugese lessen om het spreken en het schrijven van Portugees te verbeteren maar dan langer dan 1 week en heb ik een aantal wedstrijden van andere landen samen met de school bekeken en veel mensen van andere landen ontmoet zoals, Colombia, Turkije, Amerika, Japan, Duitsland en een aantal daarvan waar ik de loop van de tijd dagelijks mee omging.

En voordat ik het bijna vergeet De gene die natuurlijk na mijn vorige verslag vol in spanning wachten over de uitslag van de DNA test die ik heb gedaan, om te kijken of ik echt mijn biologische moeder/familie ontmoet heb...
Nou ik zal jullie vertellen, de envelop die ik heb ontvangen, daar zat een brief in en op die brief stond heel veel in het Portugees. Aan de ene kant was ik best behoorlijk zenuwachtig om het resultaat te bekijken op deze brief, maar uiteindelijk toen ik toch keek bleek het dat ze dus voor 99,99% overeenkomt en het inderdaad mijn biologische moeder is die ik ontmoet heb.

Dit WK was één van de mooiste WK's die ik heb mogen meemaken, helaas van het verlies van Brazilië en Nederland dat helaas geen van beide de beker mee naar huis had mogen nemen of in huis had mogen laten, waar ik wel op gehoopt had. Ik heb uiteindelijk wel mijn zin gekregen. Iets waar ik op hoopte Brazilië en Nederland mijn 2 favoriete teams spelend tegen elkaar alleen was dit jammer genoeg in de verkeerde finale. Maar ondanks deze teleurstelling heb ik de tijd van mijn leven gehad, met veel nieuwe mensen leren kennen, bbq's, feesten en heel veel plezier (zelfs in de favela)! Dit word voor mij een tijd die ik nooit meer zal vergeten.

Foto's en filmpjes zijn ook weer aanwezig!