So far so good!

Ondertussen is het 1 week en 4 dagen dat ik hier in Brasil ben. Voor mijn gevoel zit ik hier al langer... Ik denk vooral dat het komt, omdat ik me tot nu nog steeds thuis voel hierzo. In een week tijd heb ik toch al weer best veel gedaan, meegemaakt en nieuwe mensen ontmoet...


Woensdag 2-4-2014, begon de dag niet heel speciaal. 's Ochtends ben ik naar het hotel van Stella gegaaan, om het papier op te halen om 's avonds op de cocktail party van de beurs binnen te komen. Het was nog maar 12:00u toen ik het hotel had verlaten en besloot om nog over de Avinida Paulísta te lopen (Dit is een bekende grote straat in São Paulo, met winkels en veel hoge kantoor gebouwen), aangezien het heerlijk weer was. Eind van de middag/ begin de avond, was ik all dressed up en klaar om te gaan. Aangekomen bij het gebouw, moest ik mijn kaart aanmaken met het papier wat ik 's ochtends opgehaald had. Hierna ben ik gelijk de "Holland" stand gaan zoeken. Op stand aangekomen was het al zeer druk. Ik zag al gelijk wat bekende mensen tegen die mij verwelkomde en al snel een Caipirinha in mijn hand schoof (het was tenslotte een cocktail party en het perfecte moment om te socializen en nieuwe mensen te ontmoeten). Ik heb veel nieuwe mensen ontmoet met veel dank aan Stella, die veel kunnen betekene voor mij op korte of langdurige termijnen. Het ene gesprek was kort dan het andere vanwege de drukte, maar het was wel een super ervaring! Aan bijna het einde van de cocktail party had ik kennis gemaakt met de barman. Nadat ik mijn verhaal gedaan had over waarom ik in Brazilie ben, kwam hij al gelijk met het feit bereid zijn om mij te helpen en bood gelijk werk aan om vrijdag en zaterdag a.s. te helpen aan de cocktailbar op 2 bruiloften. Ik was razend enthousiast en heb het met beide handen aangenomen. Stella en haar collega's waren ook super enthousiast toen ze dit nieuws hoorde en heel blij voor me.
Na de cocktail part op de beurs zouden we naar de lounge bar boven op hotel gaan, waar ik het in mijn vorige verslag over had, maar vanwegen een redelijke rij bij de ingang hadden we besloten wat te gaan eten met zijn 5en en zijn we bij een japans restaurant beland en voor het eerst heerlijke sushi en sashimi gegeten en een super gezellige avond gehad na een leuke cocktail party.

Donderdag 3-4-2014 was het begin van mijn dag al anders als normaal. Als onbijt had ik namelijk de overgebleven sushi van de afgelopen avond die ik mee mocht nemen (ook dat heeft erg goed gesmaakt). De rest van de dag was niet echt spectaculair. Aan het einde van middag ben ik langs het adres gelopen waar ik vrijdag moest werken. Verder ben ik in de buurt gaan rondlopen richting een ander metro station dan waar ik vandaan kwam. Uiteindelijk was ik langs een stadion gelopen waarvan ik dacht dat het de gene was van het WK, omdat ze er volop aan het bouwen waren, maar uiteindelijk werd mij later verteld dat het gewoon een ander stadion was die gerenoveerd werd. Aangekomen op het station wat ook voor treinen en bussen was heb ik gelijk geweten wanneer je pas echt in een volle metro zit. Het leek China wel zoals zeggen hoe het daar gaat... Er werd net zo hard en veel gepropt, totdat de personen bij de deuren er net niet tussen zaten. Dit was ook gelijk een wijze om op bepaalde tijden niet me openbaar vervoer te rijzen..

Vrijdag 4-4-2014 zou een dag worden met gemengde gevoelens.. Vandaag zou Stella terug naar NL vliegen en zou de realiteit nog echter worden en pas echt alleen zijn zonder bekende van het thuisfront. We zouden voor het vertrek nog met een aantal mensen lunchen en een Braziliaanse collega van haar ontmoeten die in São Paulo woont en werkt en mij maar al te graag wilde helpen (Rafael heet hij). Nadat we hadden afgesproken bij het hotel, liep alles dan verwacht. Rafael had niet heel veel tijd voor een uitgebreide lunch op een verre afstand van zijn kantoor en heb ik de keus moeten maken om met hem dichtbij te gaan lunchen en van Stella en haar collega's ter plekke al afscheid moest nemen op een gehaaste manier en anders dan gepland. Dit was zeer jammer en voelde iets minder fijn.. Maar, dat heb je vaker als je keuzes moet maken in het leven. Uiteindelijk heb ik als nog een leuke en gezellige lunch gehad met interessante gesprekken. Hij kan en wilde mij zeker helpen. Zoals hij me vertelde, kon ik zeggen dat ik er weer een vriend bij had (was fijn te horen).
's Avonds om 20:30u begon mijn eerste echte avond werken in Brasil. Ik moest in de eerse instantie zorgen dat alles aan de cocktailbar tijdg werd bijgevuld zoals, bakken ijs bijvullen, fruit snijden en bijvullen, suiker bijvullen en de legen flessen drank vervangen. Aagezien het niet steeds zo druk was aan de bar heb ik ook drankjes mogen maken. Het was een super leuke ervaring en nu weet ik hoe ik een goede Caipirinha kan maken en hoe een braziliaanse bruiloft kan zijn. Het was een lange, maar gezellige nacht en waren om 3:45u klaar en om 4:30u lag ik dan eindelijk in bed.

Zaterdag 5-4-2014 werd ik om 8:00u al wakker, toen om 9:00u, toen om 10:00u en om 10:30u besloot ik maar uit bed te komen (was duidelijk nog niet gewend aan de 5u tijdsverschil). Toen Antonio (een huisgenoot) wakker was hebben we samen ontbeten bij de bakker. Ik heb toen mijn eerste Coxinha gegeten. Dit is deeg in een vorm van een peer met kip er in, wat dus typisch Braziliaans is. Verder was mijn dag saai en nutteloos en heb ik mezelf opgeladen voor mijn 2e avond werken.
De dag er voor werd mij al verteld, dat dit een leukere avond zou worden en dat klopte ook. De dj was beter, de locatie was mooier en de sfeer was beter. Het was echt een hele andere soort bruiloft. Deze avond mocht ik al meer barman zijn, dan de avond ervoor. Ik werkte beide dagen met de baas Ricardo (die mij het werk gaf) die nog Engels sprak en een meisje Gaby die helemaal geen Engels sprak (dus communiceren op mijn beste Portugees hahah). Ook vandaag moest ik om 20:30u werken, alleen waren we om 2:30u al klaar en om 3:30u lag ik heerlijk in bed. Het waren 2 mooie avonden en leuke ervaringen met een extraatje (salaris).

Zondag 6-4-2014 Werd ik al vroeg wakker gefacetimed door Kevin, om een aantal min. mee te mogen kijken naar de "Harlem Globetrotters" waar ik ook wel mee naar toe wilde gaan. Tot aan het eind van de middag had ik lekker lui gedaan en beetje bijgekomen van de 2 avonden lang staan. Nadat dit me begon te vervelen ben ik naar het denk ik bekendste park van São Paulo gegaan het Ibirapuera park, wat maar 15min lopen vanaf het appartement. Omdat zondag in Brazilie een echte familie dag is, zag je er veel families lopen en zitten op het park. Er is hier van alles te doen, je hebt er een grote speeltuin, je kan er voetballen, basketballen, skeeleren, skateboarden, relaxen en ontspannen, wandelen en veel mensen komen om er te joggen. Er werd op 4 velden gebasketbalt, dus ik weet nu waar ik moet zijn. Het werd al snel donker en na 2u op het park geweest te zijn en vanalles gezien te hebben, ben terug naar huis gelopen en pizza besteld (zondag is pizzadag is mij verteld). Tijdens en na het eten van de pizza heb ik 2 engels films gekeken met Portugese ondertiteling om toch wat te leren, aangezien het zeer irritant is om een Engels film in het Portugees te kijken.

Maandag 7-4-2014 m'n zusje is 18 jaar geworden. Ze kwm de avond er voor op mijn tijd om 21:41u nog al arrogant zeggen "uhm.. Gefeliciteed zusje. Of iets???" hahah, nou dan mag ze 18 geworden zijn, maar slimmer is ze er niet op geworden aangezien het hier 5u vroeger is en het nog maar 6 April was hahaha :D. Maar anyway op 7 April om 00:00u heb ik haar dan toch gefeliciteerd!
Uiteindelijk bracht de dag verder niet heel bijzonders, ik had mijn pak weggebracht om te laten reinigen. Gelijk daarna ben ik doorgelopen naar Ibirapuera park, waar ik had afgesproken met Andy die al 10 jaar lang veel naar Brazilie gaat, die ik op de cocktail party van de beurs heb ontmoet en nu al weer een aantal maanden in Brazilie is. Hij heeft me andere gedeeltes/buurten van São Paulo laten zien en zijn we uiteindelijk in het winkelcentrum Ibirapuera beland in de wijk Indianópolis, waar ik de grootste TV ever in heel m'n leven gezien heb (bijna even groot als ik ben in hoogte). Op de terug moesten we beide de andere kant op en ben ik via het park terug gelopen om bij de basketbalveldjes te kijken waar nog een groepje aan het spelen was. Ik heb daar een jongen van gesproken die mij vertellen dat ze er dageliks spelen, 's ochtends, 's middags en 's avonds, dus nu weet ik het helemaal zeker dat het the place to be is om te basketballen!


En ik had nog zo gezegd dat het volgende verslag niet zo lang zou worden, maaaaar helaas! :P

Hieronder alssss je goed kijkt, kun je foto's bekijken (filmpjes kan ik helaas niet uploaden)..

En ohja, niet om het een of het ander, maar het weer van de afgelopen dagen zat tussen de 24 en 34 graden... Af en toe een regenbuitje ter verkoeling, maar vooral veel ZON!! Vandaag was het dus 34 graden..


Abraco para os todos